مش لازم طول الوقت ابقى شاغلة نفسى مع الناس وناسية كل واى حد تخصنى مش لازم لما احب اقعد لوحدى شوية ابقى كدة انطوائية او ممتكبرة اقعد مع الناس او كئيبة و حزينة طول الوقت او اى حاجة من دول بالعكس انا اجتماعية وبحب اهزر واضحك واخلى الدنيا بمبى كمان وبحب الناس وحب اساعدهم على قد ما اقدر بس بشوف ان كل واحد لازم يبقى جواه صندوق مقفول فى جواه كل حاجة تخصه (عن ماضيه،حااضره، مستقبله، احلامه ، ذكرياته ، الحاجات اللى بيحبها وبيكرهها ، الحاجات اللى بتزعله واللى بتفرحه) الحاجات دى اللى بتبقى جوا كل انسان بس مستخبية ورا زحمة المشاكل والضغوط والتعب اللى عنده لانزم فى اوقات يقعد مع نفسه ويحب افتح الصنودق دة وادور جواه وكل مرة بحبه بكتشف فيه حاجات جديدة عن نفسى معرفهاش فبفضل انى اخد نفسى بعيد ونروح انا وهى فى اى مكان لوحدنا بعيد عن الناس و دوشتهم
بحتاج كل فترة اعمل كدة عشان ارجع واحدة جديدة بحسابات ومفاهيم جديدة بدماغ متلفة بافكار جديدة (عشان ارجع ريهام اكبر )
واظن ان مش من حق اى حد انه يدل فى عالمى دة لانه بتاعى انا لوحدى وبس مش عالم اى حد تانى كفاية اوى عالمى اللى برة اللى معظم الناس تقريبا عارفة عنه كل حاجة

غدر رجل

 رماد" سالته فى حسرة وبكاء " لكن على صوت من ساتيقظ صباحا؟ لمن ساكتب كلماتى ؟ ومع من ساحلم بحلم حياتى؟ لمن ساشكو مأساتى ؟ من سيكون بجانبى لية زفافى ؟" اجابها"هذه اشياء لم تعد بحساباتى "فقالت له "ألم تقل لى يوما انتى كل اهتماماتى اجابها "لا فلقد صرتى فى دفتر ذكرياتى" فعذرا لمشاعرى واهتماماتى فلقد اهديتهما لرجل اضعف من ان احمل اسمه طوال حياتى

بنت 17

بيقولولى انتى لسة صغيرة طب ليه متحيرة وصوتك كدة ماله حزين وعنيكى ليه دابلانين وضحتك منغيرة تحسى فيها انك مجبرةفيكى حاجة مش مفهومة فرحتك دايما مكتومة كلامك كله مش قدك وتحسى  انك انتى مش قدك اوقات مجنونة كانك لسة صغنونة واوقات تتحسدنى على رجاحة عقلك بيبان فى عنيكى نظرة ممكن تهد جبال هو انتى كدة فعلا ولا مخبية وراهم جحور اسرار